Zo af en toe krijg ik de vraag of ik een pop kan restaureren. Zo ook deze pop uit de kleuterklas van mijn jongste zoon. Het haar van de pop zag er niet al te best meer uit: slierten haar in twee staartjes waar op veel plekken de tricot doorheen te zien was. Verder had de arme pop een gat in haar gezicht en de naden van de benen en voeten waren ook niet best meer.
De pop heeft van mij een nieuw lapje tricot over haar gezicht gekregen. De naden bij de benen en voeten heb ik overnieuw gemaakt waardoor ze er een stuk netter uit zien, maar gelijk ook veel sterker zijn. De pop moet tenslotte bestand zijn tegen spelende kleuters.
De haren heb ik in dit geval geborduurd, waardoor het een stevig en mooi kapsel is geworden waar nergens meer hoofdhuid doorheen te zien is. Het laatste en tegelijkertijd het leukste deel van de restauratie is het opnieuw inkleuren van het gezicht. Bij mijn eigen poppen kies ik er meestal voor om het gezichtje te borduren, maar omdat ik bij een restauratie zoveel mogelijk het karakter van de pop wil bewaren, heb ik in dit geval de ogen en de mond met potlood gekleurd. Nog wat rood op de wangen om de pop tot ‘leven’ te brengen.
“Voor” “Na”
